Ter helle neergedaal – was Jesus in die hel?
Ter helle neergedaal – was Jesus in die hel? – Fanie Rudolph
Inleiding:
Ons bely elke Sondag dat ons glo in Jesus wat “ter helle neergedaal” het. Wat sê ons hiermee? Was Jesus regtig in die hel?
Ter helle neergedaal:
Die woorde “ter helle neergedaal” wat ons Sondae as deel van ons geloofsbelydenis herhaal, kom self nie in die Bybel voor ten opsigte van Jesus nie. Jesus het wel “helse smarte” gely. Sy hele lydensweg word hierin opgesom (vgl. Jesaja 53:5; Matteus 26:38; Hebreërs 5:7). Die diepte van sy lyding was die Godverlatenheid wat Hy op Golgota beleef het (Matteus 27:46). Om geen toegang tot God te hê nie, is ‘n ervaring van die hel. Jesus het hierdie lyding namens ons verduur, sodat ons daarvan bevry kan word. Dit was sy volkome offer om ons met God te versoen (2 Korintiërs 5:21).
Die algemene denke was dit iemand wat sterf, se siel na die doderyk toe gaan. Daar wag dit dan op die oordeelsdag. Ons lees veral oor hierdie lyding in die hel by die boek Henog. Die Nuwe Testament skrywers, en veral Johannes in Openbaring, bring egter die gedagte na vore dat gelowiges by God in die hemel is, en nie in die doderyk wag nie (vgl. Openbaring 6:9-11; 20:1-6). Die ongelowiges word by die wederkoms “opgewek” vir die oordeel (Openbaring 20:11-15). Daarna word hulle in die hel gegooi (Openbaring 20:15).
Was Jesus in die hel?
Daar is geen bewyse vanuit die Bybel dat Jesus regtig in die hel was nie. Die Bybel sê slegs dat Jesus dood was, en dat Hy vir drie dae in die graf was. Wat met sy gees in daardie tyd gebeur het, is die Bybel stil oor. Daar was wel ‘n gevoel dat ‘n mens se siel vir drie dae na jou dood by die liggaam gebly het, waarna dit die liggaam verlaat het en na die doderyk gegaan het. In die lig hiervan is dit duidelik dat niemand rondom Jesus verwag het dat Hy êrens anders as in die graf was nie.
Die Bybel maak geen verklaring oor waar Jesus na sy dood was nie. Die algemene afleiding onder mense in Jesus se tyd sou wees dat Hy in die doderyk was. Dit is egter nie vir die skrywers van die Nuwe Testament ter sake nie. Wat belangriker was, is om te weet dat die dood Hom nie kon vashou nie. Hy het dan die sleutels van die dood en die doderyk (Openbaring 1:18). Deur self deur die dood (en die doderyk) te gaan, het Hy vir ons ‘n deurgang bewerk. Die dood kan ons ook nie meer vashou nie, want Jesus sluit die deur na die lewe vir ons oop.
Wat van 1 Petrus 3:19?
Hierdie vers word deur baie mense aangegee as bewys dat Jesus in die hel was. Tog was die teks nie aanvanklik so verstaan nie. As ‘n mens 1 Petrus 3:18-22 chronologies lees, vind jy dat vers 19 volg na Jesus se sterwe en opstanding. Sy preek is dus nie in die hel gelewer nie, maar aan mense wat gesterf het, wie “in die gevangenis” was. Die gevangenis verwys moontlik na die doderyk. In vers 20-21 word hierdie preek in verband gebring met Noag se preek voor die sondvloed. Dit wil voorkom asof die mense in die gevangenis die mense is wat nie na Noag wou luister nie (vgl. vers 20). Sommige verklaarders reken selfs dat Jesus se Gees deur Noag met die mense in die gevangenis praat. Vers 19 stel dit egter duidelik dat Christus self sy oorwinning aangekondig het. En aangesien Jesus waarskynlik die preek na sy opstanding lewer, vind dit nie plaas terwyl Hy in die graf is nie. Sy tyd in die graf was bloot om sy oorwinning oor die dood en die doderyk te verklaar.
Vir hulle wat nie gehoorsaam was nie, bring Christus dan die boodskap van sy oorwinning (vgl. vers 19). Hierdie is nie ‘n bekeringsboodskap nie. In die doderyk is bekend gemaak dat daar verlossing en oorwinning is vir dié wat geglo het, en veroordeling vir hulle wat nie wou glo nie. Die kern van 1 Petrus 3:18-21 is die verlossing en hoop omdat Christus oorwin het.
Gevolgtrekking:
Die Bybel sê nie vir ons of Jesus in die hel was of nie. Dit is eintlik nie ter sake nie. Ons kan aanvaar dat Jesus nie daarnatoe hoef te gegaan het nie. Die oorwinning oor die duiwel het nie in die hel plaasgevind nie, maar in die hemel en aan die kruis (Openbaring 12:7-12). Die “ter helle neergedaal” wat ons bely, verwys na die “helse smarte” wat Jesus tydens sy lyding moes deurmaak, so erg dat Hy geheel en al van God verlate gevoel het (Matteus 27:46).
Outeur: Dr Fanie Rudolph