Wie se oë is belangrik?

image_pdfimage_print

Wie se oë is belangrik?

Aan die begin van hierdie finale siklus in Rigters 13 lees os die nou reeds bekende: die Israeliete het weer gedoen wat verkeerd was in die oë van die Here. Die resultaat klink ook bekend: die Here gee hulle vir 40 jaar oor aan die mag van die Filistyne. Baie dinge wat die Isreliete gedoen het, was nie verkeerd in hulle eie oë nie. Volgens hulle was hulle gedrag aanvaarbaar.. In God se oë was hulle gedrag verkeerd.

Dit leer vir ons twee waarhede oor sonde:

  1. Die definisie van sonde. In die oë van die Here –  dit staan teenoor ons eie oë. Dit leer vir ons dat sonde nie primêr bestaan uit iets wat jou gewete skend of jou persoonlike of die gemeenskap se standaarde verkrag nie, maar dat ons God se wil vir ons skend.

Moderne mense glo dat net jy kan besluit wat reg of verkeerd is vir jou –  jou gevoelens en jou persepsies is die enigste manier om te bepaal wat reg en verkeerd is.. Algemene kennis weerspreek dit. As verkeerd net deur ons oë bepaal word, hoe kan ons die Nazi’s oortuig dat uitwissing van die Jode verkeerd was. Hulle het gedog hulle bewys ‘’n guns aan die mensdom. As ons erken dat ons eie oë nie voldoende is om sonde te definieer nie, moet ons vra wie se oë is dan voldoende? Is dit die oë van kundiges of van die meerderheid. Die Bybel se antwoord is reg. Sonde is as ons God se wil vir ons verontagsaam. Wat God as sonde sien, is sonde, maak nie saak wat ons dink of wat die kultuur dink nie.

 

  1. Dit herinner ons aan di misleiding van sonde. Dit herinner ons aan hoe maklik ons onsself mislei. Die Israeliete het sielkundige en kultureLe rasionalisering vir hulle sondes gehad. Hulle was in groepsontkenning. In hulle eie oë en persepsie het hulle niks verkeerd gedoen nie.  Op die bewuste vlak het hulle nie skuldig gevoel nie. Daar was ‘’n diep maar onderdrukte kennis dat hulle God se wil verwerp het. Hulle het baie verduidelikings vir hulle lewenswyse.aangevoer.

 

Ons weet nie watter redes hulle aangevoer het nie. Ons moet egter onthou dat die kern van alle sonde afgodery is. Afgode is nie noodwendig slegte dinge nie. Dit kan goeie dinge wees wat ons omskep het in ons uiteindelike doel en hoop. ‘’n Afgod is van nature misleidend. Dit sê vir ons ons doen die regte dinge, wanneer ons dit in God se plek as afgod geplaas het. Dit beteken ons moet ons geduig evalueer deur nadenke oor die Bybel en deur persoonlike aanspreeklikheid teenoor ander. Ons kry altyd maniere om ons sondes te rasionaliseer. Hulle lyk nie te sleg in ons oë nie: Satan paints sin with virtue’s colors (Thomas Brooks).

image_pdfimage_print