Die oue weerklink in die nuwe: Abraham (1) – Jan van der Watt

image_pdfimage_print
  1. b) Die Aardsvaders is goeie en nie sulke goeie voorbeelde vir Christene nie

Elkeen van ons is deel van ‘n geskiedenis wat ons maak wie en wat ons is. Die helde in ons geskiedenis is die simbole van waar ons vandaan kom en waarvoor ons staan. Die vroeë Christene het ook sulke helde gehad wat hulle gehelp het om te verstaan wie hulle is en waar hulle vandaan kom. Dit was mense soos Adam, Abraham, Moses of koning Dawid. Hulle band met hierdie helde het vir hulle betekenis en sin in die lewe gegee. Om hulle goeie voorbeelde na te volg, kon die gelowiges seker wees dat hulle self goed optree. Meer nog, omdat die Jode afstammelinge van hierdie mense was, het hulle hulleself ook op ’n spesiale manier verbonde gevoel aan die mense. Immers, die bloed, met ander woorde, die karaktereienskappe van hierdie manne vloei ook in hulle are.

 Abraham

 Abraham was die belangrikste aartsvader en die Nuwe Testament sê dat ons heelwat van hom kan leer. Hy het ‘n baie spesiale rol in die geskiedenis van die Jode gespeel. Hy het deur die loop van die geskiedenis bekend geword as die vader van die Israeliese volk, die een wat God onvoorwaardelik vertrou het en met wie God ‘n onverbreekbare ooreenkoms (verbond) gemaak het om vir hom te sorg en sy God te wees. Hoe het dit alles gebeur en waarom sou dit een van die goue drade uit die Ou Testament in die Nuwe Testament in word?

Om presies te verstaan waarom Abraham so belangrik was, moet ’n mens teruggaan in die geskiedenis. God het alles goed gemaak, maar deur ongehoorsaamheid, hubris en sonde het die mens se verhouding met God skeefgeloop. God het in ’n sekere sin oor begin met die vloed toe net Noag oorgebly het, maar dit het nie veel gehelp nie, want gou het sonde weer sy kop onder die mense begin uitgesteek (Gen 6-9). So erg het dit geraak dat die mense begin dink het hulle kan soos God wees. Hierdie keer het God nie ‘n vloed van water gestuur nie, maar van tale. Elkeen begin ‘n eie taal praat en so bars die groep arrogante mense uitmekaar, die wêreld vol (Gen 11).

God het toe besluit om nie meer op die mensdom as geheel te fokus nie, maar een man (familie) uit te kies met wie Hy die pad verder sal loop. Die man was Abraham en hy was dus die vader van die volk van God (Gen 12-22). Luister wat sê God in Gen 12:1-4 vir Abraham:

Die Here het vir Abram gesê: “Trek uit jou land uit, weg van jou mense en jou familie af na die land toe wat Ek vir jou sal aanwys. Ek sal jou ’n groot nasie maak, Ek sal jou seën en jou ’n man van groot betekenis maak, en jy moet tot ’n seën wees. Ek sal seën wie jou seën, en hom vervloek wat jou vervloek. In jou sal al die volke van die aarde geseën wees. Abram het toe weggetrek, gehoorsaam aan die woord van die Here…” en Gen 15:1: “Hierna het die woord van die Here in ’n gesig tot Abram gekom: “Moenie bang wees nie, Abram, Ek beskerm jou! Jou beloning sal baie groot wees.”

God het met Abraham ’n spesiale ooreenkoms (verbond) gemaak (Gen 16) en Abraham toon homself waardig van God se vertroue deurdat hy God in alles gehoorsaam het. Dit sou hy keer op keer doen, ook as God hom vra om selfs sy seun Isak te offer (Gen 22). So het Abraham vir sy nageslagte ‘n voorbeeld vir ware geloof en gehoorsaamheid in God gestel. God het ook sy kant van die belofte gehou… Abraham het ’n groot nageslag gekry, waarvan die Christene ook deel geword het.  Kom ons kyk hoe hierdie lyne uit die Ou Testament in die Nuwe Testament oorgaan.

image_pdfimage_print

You may also like...