Tagged: DIE EVANGELIE VOLGENS JOHANNES
Die ewige lewe is om in die liefde van God te lewe (14:20-25) – Francois Malan
14:20 Op daardie dag – verwys na Jesus se opstanding uit die dood (14:19), maar veral ook na die koms van die Heilige Gees wat in hulle kom woon (in Johannes geskied dit op die dag van die opstanding, Joh. 20:22) om hulle te oortuig dat Jesus in die Vader is, dat Jesus een is met die Vader (10:30). Die Gees verbind hulle ook met Jesus. Hulle kry ‘n aandeel aan sy sterwe en opstanding, aan sy kindskap – hulle lewe in Hom, soos die lote in die wingerdstok (15:5). Jesus woon ook in hulle deur die Heilige Gees in hulle (14:23) – gelowiges is geen weeskinders nie, maar kinders van die lewende God, aan die Kind/Seun van God in geloof verbind, deur die Heilige Gees.
Jesus sit sy werk uit die hemel voort deur die Heilige Gees in ons (14:12-19) – Francois Malan
14:12 Met ‘n plegtige verklaring bring Jesus ‘n asemrowende bemoediging vir sy volgelinge. Omdat Hy na die Vader toe gaan, sit Jesus sy werk in die wêreld voort vanuit die hemel, en doen Hy groter wonderwerke deur die mense wat in Hom glo. Toe Hy nog op aarde was, was sy wonderwerke beperk tot die mense wat met Hom en sy volgelinge in aanraking gekom het. Vanuit die hemel, aan die regterhand van die Vader, bereik Hy die ganse wêreld deur sy volgelinge wat uitgestuur word na alle nasies (vgl.Joh. 10:16; 12:32).
Wie Jesus ken, ken die Vader (14:7-11) – Francois Malan
14:7 Omdat Jesus die weg is, die middelaar van die waarheid van God, en die lewe van God af, beteken dit as jy Jesus ken, ken jy ook die Vader. Dit is die positiewe kant van 14:6b se negatiewe stelling. Daarby verseker Jesus hulle: van nou af ken julle Hom en het julle Hom gesien! Na drie jaar saam met Jesus het hulle die Vader gesien in alles wat Jesus is en gedoen het (10:30,38); met Jesus aan die kruis en uit die graf sal hulle God sien in sy liefdesdiens aan die wêreld (8:28).
Jesus die weg na God toe (14:1-6) – Francois Malan
14:1 Die woord vir ontsteltenis, waarvan hier gepraat word, is ook gebruik vir die waters van Betesda, wat onstuimig in beweging gebring is (5:7), maar ook om akute emosionele en geestelike spanning te veroorsaak, soos Jesus beleef het toe Hy by Lasarus se graf gestaan het (11:33), die kruisdood voorsien het (12:27), Judas se verraad voorsien het (13:21). Aan die vooraand van sy gevangeneming, veroordeling tot die dood, kruisiging, spot van verbygangers, beveel Jesus sy dissipels: laat julle harte en denke nie in ontsteltenis verwar word nie.
