Blaise Pascal

image_pdfimage_print

 

People are like stained glass windows: they sparkle and shine when the sun is out, but when the darkness sets in their true beauty is revealed only if there is a light within. -Elisabeth Kubler-Ross, psigiater en skrywer (1926-2004)

 

Blaise Pascal

Blaise Pascal was ‘n briljante 17de eeuse wiskundige en fisikus. Hy het ‘n dramatiese bekeringsondervinding gehad en het daarna baie van sy tyd aan godsdiens en filosofie spandeer. Hy maak notas bymekaar wat hy later in boekvorm wou verwerk. Hy sterf egter twee maande voor sy 39ste verjaardag. Hierdie notas word as Pensees (gedagtes) gepubliseer.

Hier is een van Pascal se Pensees:

Men despise religion. They hate it and are afraid it may be true. The cure for this is first to show that religion is not contrary to reason but worthy of reverence and respect. Next make it attractive, make good men wish it were true, and then show that it is. Hier beskryf Pascal hoe om die Christelike boodskap aan diegene wat nie glo nie, te verkondig. Hy begin met die sielkunde van ongeloof. Hy sê dat mense nie objektief oor geloof is nie. Hulle verag dit en wil nie hê dit moet waar wees nie. Tog is hulle bang dat dit waar mag wees. Niemand is neutraal nie. Mense weet instinktief dat as die Christelike geloof waar is hulle beheer gaan verloor – hulle sal nie meer kan leef net soos hulle wil nie. Dan is hulle maar te gewillig om enige beswaar teen geloof te aanvaar.

Hoe moet Christene reageer? Pascal glo daar is drie stadia om iemand op die pad van geloof te bring:

  • Jy moet hulle ontwapen en verras. Baie mense hoop dat die Christelike geloof geen sin sal maak nie. Hulle hoor graag van belydende Christene wat irrasioneel, opvlieënd en vals is. As die verkondiging van die Christelike geloof – of selfs net ‘n Christen se karakter – egter weldeurdag, verstandig, onbevooroordeeld is, breek dit die stereotipes af. Mense respekteer dit – al is dit teensinnig.
  • Nou moet ons meer pro-aktief wees. Maak die boodskap aantreklik sodat goeie mense wens dit was waar. Dit beteken nie dat ons ons geloof iets moet maak wat dit nie is nie. Nee, ons moet die kenmerke wat daar is blootstel. Hiervoor is vasberadenheid en vindingrykheid nodig. Ons moet ons kultuur ken en dan wys dat hierdie aspirasies wat hulle het net in Christus vervul kan word. Pascal sê nie ons moet praat oor sonde vermy nie, maar ons moet ook oor die vele en verbasende seëninge praat. Praat ons oor die nuwe geboorte en wat dit is, ons nuwe naam en identiteit, aanneming in God se familie, die stadige maar radikale verandering in ons karakter, vrede,krag en betekenis in lyding, ens? As ons dit doen sal sommige (nie almal nie) sê: “As die Christelike geloof dit kan aanbied, sal dit wonderlik wees. Dit souwonderlik wees as dit waar was, maar die Christelike geloof is ongelukkig nie waar nie.”
  • Nou moet ons wys dat dit waar is. As mense nie deur Stadium 1 (ontwapen en verbaas deur die lewens en verhale van Christene) en Stadium 2 (sien die groot en aanloklike beloftes van God in Christus) gegaan het nie, sal hulle oë net dof word as ons oor die bewyse van die opstanding begin praat. As geloof eers emosionele en kulturele sin begin maak, sal hulle luister na ‘n bespreking wat logiese en rasionele sin maak. Emosionele sin beteken dat die Christelike geloof leemtes moet vul en antwoorde verskaf  in die persoonlike en innerlike sfeer van mense. Kulturele sin beteken dat ons moet wys dat die Christelike geloof die hulpbronne het om ons sosiale probleme te hanteer en dat dit sosiale gedrag kan verduidelik.

 

Net as ons iemand se verbeelding vasgevang het, sal mense luister na die sterk argumente ten gunste van die Christelike geloof. Ons moet fokus op die hart en op die verbeelding, maar ook op die rede/denke as ons in die openbaar oor ons geloof in Jesus praat.

 

image_pdfimage_print