Die leë graf
Mense wat die leë graf ontken, ontken nie noodwendig die opstanding van Christus nie. Hulle kan nog altyd aanvaar dat Hy in ‘n verheerlikte liggaam opgestaan het wat nie die voortsetting van sy gestorwe liggaam is nie, maar ‘n nuwe skepping van God.
Die betekenis van die opstanding
Ons kry in die NT interessante verwysings om ons te help. Ons lees dat die Sadduseërs op ‘n stadium baie kwaad was omdat die apostels `verkondig het dat die opstanding uit die dood deur Jesus se opstanding ‘n werklikheid geword het’ (Hand 4:2). Dit lyk op die oog af na ‘n verwarrende uitspraak wat nie mooi onderskei tussen Jesus se opstanding (wat tog lankal plaasgevind het) en die algemene opstanding van die dooies wat by sy wederkoms sal plaasvind nie. Dit is twee gebeurtenisse: sy eie opstanding, en die algemene opstanding by sy koms.
Jesus se opstanding as ‘n keerpunt
Van die kruis van Christus kon ons sonder teëspraak sê dat dit die hart van die belewing van die evangelie in die Westerse Christendom is. Dit kan ons nie van die opstanding van Christus herhaal nie. In werklikheid is sy opstanding redelik op die rand van ons geloof geskuif. Ons sal sewe weke lydenspreke hê op pad na Goeie Vrydag, maar net een opstandingsondag, en dan nog oor ‘n langnaweek ook!
Rykdom in verskeidenheid
Drie verskillende teorieë oor die betekenis van die kruisiging van Christus – wat sê dit vir ons? ‘n Paar dinge.