“What would happen if we sought God’s face as earnestly as we seek pleasure?”   — AW Tozer 

Armoede en rykdom (3)

In Jesus se verklaring van die gelykenis van die saaier sê hy: Die man by wie daar tussen die onkruid gesaai is, is hy wat die woord hoor, maar die bekommernis van die lewe en die verleidelikheid van rykdom verstik die woord, en dit bly sonder vrug (Matt 13:22). Rykdom gee vir baie mense ‘n skyn van sekerheid en welstand. Die gevolg is ons vertrou op ons rykdom en nie meer op God nie. Niemand kan vir twee base tegelyk werk nie. Hy sal of die een minder ag en die ander een hoër, of vir die een meer oorhê en die ander een afskeep. Julle kan nie God en Mammon dien nie (Matt 6:24).

“The most distinctive feature of the biblical understanding of man is the teaching that man has been created in the image of God.” – Anthony Hoekema

Armoede en rykdom (2)

Daar is geen twyfel dat ons dikwels nie gee soos ons moet nie. Daar is geen regverdiging daarvoor nie – ook nie om spandabelrig te lewe nie. Spaarsaamheid is ‘n geestelike dissipline en ‘n Christelike deug. Dit gaan hier nie oor die besittings nie, maar die gebruik daarvan.

“There are no ordinary people. You have never talked to a mere mortal. Nations, cultures, arts, civilizations – these are mortal, and their life is to ours as the life of a gnat. But it is immortals whom we joke with, work with, marry, snub, and exploit.” – C. S. Lewis

Armoede en rykdom (1)

 ‘n Gelowige wat arm is, moet hom daarin verheug dat hy sy aansien in God het, en een wat ryk is, dat hy voor God gering is, want die ryke sal vergaan soos ‘n veldblom (Jakobus 1:9 – 10).

Dié man wat in die wêreld ryk is, moet jy waarsku om nie hooghartig te wees nie. Hulle moet nie hulle hoop op die onsekerheid van rykdom vestig nie, maar op God wat alles ryklik aan ons gee om te geniet. Spoor hulle aan om goed te doen, want, om ryk te wees in goeie dade, vrygewig en mededeelsaam. So vergader hulle vir hulle ‘n skat as ‘n goeie belegging vir die toekoms, sodat hulle die ware lewe sal verkry (1 Timoteus 6:17 – 19)