Psalm 25 (3)

image_pdfimage_print

 

Psychoanalysis is confession without absolution – G.K.Chesterton

 

Psalm 25 (3)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

 

25:12 – 14:

12As iemand die Here dien, leer Hy hom watter pad hy moet kies,

Hier lees ons weer van as iemand die Here dien. Ons ‘n beskrywing van waarheen hierdie dien van die Here lei: die Here leer hom watter pad hy moet kies. Ons kom tot die gevolgtrekking dat om die Here te dien die eerste beginsel van wysheid is. Mense moet hulle pad kies, maar die Here lei hulle om die regte pad te kies. Is my keuse versoenbaar met my toewyding aan die Here?

 

13sodat hy voorspoed sal geniet en sy nageslag die land sal bly bewoon.

Die keuse is die pad van die lewe of die pad van die dood. Kies ek die regte pad sal ek dit wat goed is geniet. Die voorspoed waarna die psalmis hier verwys, is om die land te behou. Geniet mag bloot tydelik wees, maar bewoon is meer permanent.

 

14Die Here neem dié wat Hom dien, in sy vertroue en maak sy verbond aan hulle bekend.

Hierdie stem ooreen met vers 12. Om die Here te dien, beteken dat sy raad met ons is. Menslik gesproke, sonder die Here se vertroue loop dinge skeef. Met raadgewers mag dinge beter verloop. Hoeveel te meer nie as die Here my raadgewer is nie. Wat is die resultaat van God se raad? Hy maak sy verbond aan hulle bekend. Die Here se raad en verbond is met diegene wat Hom dien en Hom erken.

 

25:15 – 19

15My oë bly altyd op die Here, want dit is Hy wat my voete uit die vangnet bevry.

My oë bly altyd op die Here beteken om na die Here vir hulp en voorsiening te kyk. Ons sien die Here se kenmerkende wese – Hy bevry ons.

 

16Keer U na my en wees my genadig, want ek is eensaam en magteloos.

Hier is dit die Here se oë wat op die psalmis gerig is om te help en te voorsien. Die psalmis pleit dat die Here nie sal wegkyk en hom nie sien nie. Deur ons oë op die Here te rig, probeer ons sy oog vang. Die psalmis vra dit, nie omdat hy dit verdien nie, maar omdat die Here genadig is. Want gee vir ons die rede waarom die Here moet optree. Dit lyk asof die psalmis deur aanvallers omring is en die ander getroues ver weg is. Die psalmis is nie sterk nie, maar magteloos.

 

17Die benoudheid van my hart is oorweldigend; lei my uit my kwellinge.

Benoudheid is dikwels as gevolg van uitwendige probleme. Benoudheid van my hart verwys eerder na innerlike angs. Kwellinge en benoudheid hou verband met mekaar.

 

18Sien tog my ellende en my swaarkry raak en vergewe al my sonde.

Die psalmis vra die Here om na sy ellende en swaarkry te kyk. Dan verwys hy na sy behoefte aan vergifnis. Die implikasie is dat  swakheid, ellende en sonde almal deel van die mens se ondervindings is. Die psalmis vra dat God dit moet hanteer deur dit te dra. Hy moet ons aanvaar soos ons is.

 

19Kyk na my vyande, hoe baie hulle geword het en hoe fel hulle my haat.

Die Psalmis wil ook hê dat die Here na sy vyande moet kyk. Hulle is baie terwyl die psalmis eensaam is (vers 16). Hulle haat die psalmis.

 

25:20 – 22:

20Beskerm tog my lewe en red my; laat my nie in die skande kom nie, want ek skuil by U.

Hier gaan dit oor die werklikheid van beskerming. Ons sien dit in die pleidooi dat die Here moet beskerm en red. Die skuil by u is dieselfde as vertrou op die Here (vers 2 – 3).

 

21Mag onskuld en opregtheid my veilig hou, want ek wag op U

Onskuld en opregtheid  is natuurlik kenmerke van die Here. Hierdie verwys na die psalmis se onskuld en opregtheid alhoewel dit ook na die Here se integriteit mag verwys.

 

22O God, verlos Israel uit al sy benoudheid.

Reeds in vers 17 het ons van benoudheid gelees. Hier word God gevra om Israel te verlos.

 

 

image_pdfimage_print