10.1.5 Adonai Jahwe
NJB vertaal dit tereg met “The Lord Jahwe”. Die ouer vertalings soos 1953 het vertaal met “die Here HERE.” Dit beteken iets soos die Heer/Eienaar/Beskikker wat Jahwe is. Dit is om verskeie redes ’n interessante benaming van die Here.
10.1.4 Jahwe Sebaot
Daar is ’n bepaalde rede waarom Jahwe Sebaot saam met El Shaddai, wat verder aan behandel word, baie belangrik is. Vir beide benamings kry ons in talle vertalings die woord “almagtig”. Jahwe Sebaot word dan vertaal met “die Here die Almagtige”, en El Shaddai met “God die Almagtige”. Beide is ongelukkige vertalings en wel om twee redes: Eerstens is sowel sebaot as shaddai se betekenis onseker, en tweedens het Hebreeus glad nie ’n woord vir “almag/almagtig” nie. Ons bepaal ons nou by sebaot.
10.1.3 Jesus as Jahwe
Die eerste is die gebruik om uitsprake wat in die Ou Testament van Jahwe gegeld het, in die Nuwe op Jesus toe te pas. Dit is ’n algemene gebruik in die Nuwe Testament. Hier volg drie taamlik willekeurige voorbeelde.
10.1.2 Die oorsprong en betekenis van die Eienaam Jahwe
Hierdie Naam vir God word op ’n dramatiese manier aan Moses in die woestyn bekend gemaak (Eks 3:14-15). Dit is interessant dat ons ’n bietjie later in Eksodus (6:2) uitdruklik lees dat die Here Hom nie vroeër onder hierdie naam aan die aartsvaders bekend gemaak het nie, maar wel onder die Naam El Shaddai. Dit klink na ’n vreemde opmerking omdat die aartsvaders al vrylik die Naam Jahwe (Here) gebruik het (Gen 15:8; 16:2). Dit staan trouens al oor en oor in Genesis 2.