Die kultuur in die gemeente

image_pdfimage_print

The more light that is given, the harder the human heart must become to reject it. —Erwin Lutzer

 

Die kultuur in die gemeente

Kerkleiers moet verantwoordelikheid vir die kultuur in hulle gemeente aanvaar. Strategie en struktuur is belangrik, maar kultuur is belangriker. Culture eats strategy for breakfast (Peter Drucker). In ‘n gemeentekultuur gesentreer op die evangelie is daar harmonie tussen teologie, filosofie en praktyk.

Teologie is hoe die gemeente oor God dink. Bedieningsfilosofie is hoe die gemeente oor bediening dink. Praktyk is wat die gemeente doen.

 

Teologie is die fondament van die gemeentehuis. Dit is nie uniek nie – dit is die woord van God en die evangelie van Jesus. Dit word ontvang en nie ontwikkel nie. Enige poging om die fondament aan te pas, maak die evangelie kragteloos en nutteloos. Geliefdes,ek was vas van plan om aan julle te skrywe oor die verlossing waaraan ons almal deel het. Maar nou voel ek my verplig om julle met my brief aan te spoor om te stry vir die geloof wat een maal oorgelewer is aan dié wat God vir Hom afgesonder het (Judas 3); Want niemand kan ‘n ander fondament lê as wat reeds gelê is nie. Die fondament is Jesus Christus (1 Korintiërs 3:11). In Efesiërs 2:19 – 21 lees ons dat die kerk ‘n gebou is ‘n gebou waarvan Christus Jesus self die hoeksteen is.

 

Bedieningsfilosofie is die huis wat jy op die fondament gebou het. Dit moet in die evangelie geanker wees. Dit word bepaal deur die konteks waarin God jou geplaas het en die passie wat Hy in jou geplaas het. As die gemeente ‘n teologie gesentreer op Christus het, maar die evangelie dryf nie die filosofie nie, verwar dit mense – hulle weet nie hoe die evangelie in hulle lewens toepassing kry nie; daar is geen praktiese implikasies nie. As jou teologie geen impak op jou bediening het nie, is jou teologie waardeloos.

 

Bedieningspraktyk in ‘n gemeente met teenstrydige filosofieë ly aan ‘n persoonlikheidsafwyking. Hierdie verwarring is duidelik sigbaar in die praktyk. Gemeentes moet hulle praktyk ferm verbind aan hulle teologie en filosofie. Nou is jou kalender vol programme, maar sonder enige sin. Die gemeente se praktyk word grootliks deur die konteks bepaal. Jy het dus ‘n groot mate van vryheid solank as die teologiese fondament en die bedieningsfilosofie solied is. Praktyk is belangrik, maar dit is nie die beginpunt nie.

 

Die sinergie tussen teologie, filosofie en praktyk is belangrik, maar die harmonie word deur leiers gebou. In die Ou Testament het God profete, priesters en konings gebruik. Konings gee sterk leierskap; profete pas die waarhede toe; priesters offer. Hierdie is maar net ‘n skadubeeld van die volmaakte Profeet, Priester en Koning – Jesus Christus. Hy is die volmaakte profeet wat sy mense na God rig deur sy wysheid en onderrig; Hy is die volmaakte Koning wat sy koninkryk kom vestig het en sy gesag oor demone, die natuur en siekte bewys het; Hy is die volmaakte Priester wat in liefde en deernis sy kinders versorg en genees.

 

Jesus is die Leier van die kerk, maar Hy gee gawes en gesag aan diegene wat Hy as leiers van die kerk geroep het.

 

 

image_pdfimage_print

You may also like...